دررفتگی فک صورت
دررفتگی فک صورت
فک پایین صورت با مفصل به استخوان های کناری متصل شده است، اما این مفاصل کمی شل هستند و در نتیجه اگر فشار یا ضربه ای شدید به آنها وارد شود، در می روند. در برخی افراد هم وضعیت نامناسب اجزای ناحیه اتصال فک پایین به جمجمه، فرد را مستعد دررفتگی می کند.
علت دررفتگی فک چیست؟
دررفتگی فک به علل گوناگونی رخ می دهد که مهم ترین آنها تغییر آناتومی این ناحیه است. از شایع ترین علل تغییر آناتومی این ناحیه می توان به این موارد اشاره کرد: شل شدن لیگامان ها، تحلیل بخشی از استخوان فک یا خروج جزیی از مفصل به سمت جلوتر و بازنگشتن به حالت اولیه.
آیا وضعیت سایر اعضای بدن هم می تواند باعث دررفتگی فک شود؟
بله، مثلا برخی بیماری های عصبی یا برخی داروهای تاثیرگذار بر سیستم عصبی مرکزی می توانند حالت ارتجاعی عضلات ناحیه مفصل فک را کاهش دهند. البته برخی بیماری های مربوط به اختلال سنتز پروتئین مسبب شل شدگی لیگامان ها هم می توانند فک را از حالت اولیه خارج کنند. سکته مغزی هم ممکن است باعث بروز این مشکل شود، اما علتی کاملا ناشایع است.
آیا شدت دررفتگی فک در همه بیماران یکسان است؟
نه، هنگام دررفتگی حاد، بخش کوچکی از غضروف خارج می شود و در ناحیه جلوتر گیر می کند و دهان بازمی ماند. برای درمان این مشکل، با روشی فک را سر جای خود برمی گردانیم. اما افرادی که فکشان به طور مزمن هر از گاهی در می رود، معمولا درمی یابند که چطور خودشان می توانند به محض دررفتگی آن را جا بیندازند.
امکان دارد هنگام خمیازه کشیدن، خندیدن یا حین یک جلسه درمانی طولانی مدت دندان پزشکی، دچار دررفتگی فک شویم؟
در ناحیه فک واکنشی وجود دارد که وقتی عضلات از حدی بیشتر کشیده شوند، حرکت آن را متوقف و از دررفتن فک جلوگیری می کنند. گاهی پس از کارهای درمانی دندان پزشکی که فرد باید دهان خود را به مدت طولانی باز نگه دارد، فرد بعد از اتمام کار حس می کند نمی تواند دهان خود را بیشتر از حدی باز کند. این مشکل در رفتگی فک نیست بلکه بافتی همبند که در ناحیه فک و کف جمجمه قرار دارد، از جای خود در رفته است که یا خودبه خود به حالت اول بازمی گردد یا دندان پزشک با روش هایی می تواند آن را اصلاح کند.
پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: